ارتقاِء کیفیت خدمت رسانی به سالمندان مراجعه کننده به بیمارستان آموزشی 22 بهمن گناباد: یک مطالعه اقدام پژوهی

مقدمه: تغییرات جمعیتی با افزایش شیوع بیماریهای مزمن، به عنوان یک چالش سیستمهای مراقبت های بهداشتی درمانی برای سالمندان می باشد و باید به هدف بهبود ارتباط وکیفیت مراقبت بین سالمند بیمار و ارائه دهنده مراقبت توجه نمود. این مطالعه به منظور ارتقاء کیفیت خدمت رسانی به سالمندان مراجعه کننده به بیمارستان آموزشی 22بهمن گناباد انجام شد. روش: این پژوهش یک مطالعه اقدام پژوهی به صورت کیفی بود. در مرحله اول پس از کسب رضایتنامه، با حضور11سالمند بستری در بخشهای مختلف بیمارستان فوق الذکر که دامنه سنی انها 89  -65 سال بود به صورت هدفمند و بوسیله مصاحبه بدون ساختار، به مدت 30 دقیقه داده ها جمع آوری، ضبط وبازنویسی گردید. تحلیل محتوای کیفی به منظور تجزیه و تحلیل داده ها به کار گرفته شد. در مرحله دوم با تشکیل گروه متمرکز که شامل 12 نفر از تیم مراقبتی بودند نگرش گروه در ارائه مراقبت مطلوب و با کیفیت و موانع آن، مشکلات سالمندان مطرح و راهکارهای پیشنهادی مورد ارزیابی قرار گرفت. در مرحله سوم کارگاه آموزشی جهت تیم مراقبتی برگزار وارزشیابی در مراحل مختلف انجام گردید. یافته ها: متن مصاحبه های استخراج شده از سالمندان بیمار، مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفته و به مفاهیم زیر دسته بندی شدند: 1-مشکلات مرتبط با کیفیت مراقبتهای پرستاری 2- عدم مشارکت در تصمیم گیری 3- عدم احترام و حفظ شان و منزلت 4- کمبود تسهیلات برای بهبود رفاه بیمار 5- نگرانی در پرداخت هزینه های درمانی 6- مسایل مرتبط با تغذیه در گروه متمرکز نیز متقابلا توسط تیم مراقبتی مشکلات زیر عنوان گردید :1- شلوغی بخشها 2- کمبود نیروی پرستاری 3- اختلال شنوائی و فراموشی سالمند 4- کاهش آموزش پذیری 5- نبودن همراهی بیمار 6- لهجه و گویش بیمار. نتیجه گیری: نتایج نشان می دهد ارتقاء کیفیت مراقبت از سالمندان با آموزش پرستاران و تیم مراقبتی راجع به فرایند سالمندی و نیازهای جسمی و روحی این قشر آسیب پذیر ضروری می باشد. لذا اقدام پژوهی نیز روشی موثر بر رفتار و انگیزه تیم مراقبتی بامشارکت سالمندان بیمار و بهبود ارائه خدمات مراقبتی می باشد که در نتیجه کاهش نارضایتی سالمندان بستری را در پی دارد.